واژه بلاک چین در لغت به معنای زنجیره‌ای از بلاک‌ها است. این فناوری نسبتا جدید است و امکان ثبت داده ها را در فضایی به نام بلاک امکانپذیر میکند. این بلاک ها می توانند مانند یک زنجیره به یکدیگر متصل شوند. این اتصال زنجیر وار باعث افزایش امنیت داده ها می شود از آن گذشته امکان تغییر این دیتاها را نیز به حداقل می رساند. در ادامه مطلب به طور جامع در مورد اینکه بلاک چین چیست صحبت می‌کنیم.

بلاک چین چیست؟

در جواب بلاک چین چیست می‌توان گفت که بلاک چین امکان ذخیره اطلاعات بسیاری روی آن وجود دارد. این پایگاه داده به صورت غیرمتمرکز عمل می‌کند. مفهوم این موضوع این است که داده ها را در یک سرور مرکزی ذخیره نمیکند بلکه به توزیع آن ها در شبکه‌ای از رایانه‌ها می پردازد. این ویژگی باعث شده که دیگر نیازی به یک قدرت متمرکز برای مدیریت پایگاه داده نداشته باشد.

برای اینکه تمام داده ها و تراکنش ها را بتوان به طور کاملا شفاف و تغییر ناپذیر ثبت کرد بهترین گزینه بلاک چین است. تمام چیزهایی که دارای ارزش هستند در این شبکه قابل مبادله می باشند. بلاک چین ها نقش مهمی را در سیستم‌های ارزهای دیجیتال دارند اما موارد استفاده از آن ها به این سیستم خلاصه نمی شود. این شبکه را میتوان در جهت تغییر ناپذیر کردن داده ها در هر صنعتی به کار برد.

در اصل میتوان بلاکچین را یک دفتر کل دیجیتالی بزرگ دانست که اطلاعات مربوط به تراکنش ها به صورت دقیق در آن ثبت می شوند. در این سیستم همه چیز کاملا شفاف است  و پس از انجام تراکنش هیچکس قادر به تغییر آن نیست.

در عصر دیجیتالی که هر روز شاهد نوآوری‌های جدید در فناوری هستیم، طراحی سایت مبتنی بر بلاکچین به عنوان یکی از پیشرفت‌های مهم و انقلابی در حوزه وب و فناوری اطلاعات مطرح شده است.

تاریخچه به وجود آمدن بلاک چین

این فناوری برای نخستین بار در سال ۱۹۹۱ میلادی معرفی شد. از آن زمان تاکنون تغییرات بسیاری روی این سیستم ایجاد شده اند. معرفی این فناوری توسط دو دانشمند به نام‌ های استوارت هابر و دبلیو اسکات استورنتتا انجام شد.

در سال 2000 استفان کنت اقدام به انتشار ایده های خود در زمینه زنجیره‌های امن رمزنگاری شده نمود. از آن گذشته پیشنهاداتی را نیز برای پیاده سازی آن منتشر کرد. در سال ۲۰۰۴ هال فینی فعال رمزنگاری سیستمی را ارائه کرد. این سیستم مربوط به پول نقد دیجیتالی با عنوان Reusable Proof of Work بود. در سال 2008 نیز فردی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو مفهوم بلاک چین توزیع شده را ارائه کرد. این سیستم نوعی سیستم نقدی الکترونیکی همتا به‌ همتا بود.

با گذشت زمان در سال ۲۰۰۹ ساتوشی ناکاموتو نخستین بلاک چین را با نام public ledger در جهت تراکنش‌های انجام ‌شده با استفاده از بیت کوین ارائه کرد. سال ۲۰۱۴ نیز سال متولد شدن بلاکچین ۲.۰

بود. در سال 2015 شبکه ای با عنوان Ethereum Frontier راه اندازی شد که امکان ایجاد Smart Contracts را فراهم ساخت.

ویژگی های بلاک چین

در این بخش از مطلب قصد داریم راجب بلاک چین چیست و ویژگی‌های آن را مورد بررسی قرار دهیم.

• شفافیت و تغییر ناپذیری
  ساختار بلاک چین به شکلی است که در زمان اضافه شدن بلاک های جدید به دفتر کل دیگر امکان تغییر آن ها وجود ندارد. هیچ شخصی نمی تواند این بلاک ها را ویرایش یا حذف کند.

• امنیت پیشرفته
  عدم نیاز بلاک چین به مرجع مرکزی باعث می شود که امنیت آن تضمین شود. این موضوع به این خاطر است که ویژگی‌های این شبکه قابل تغییر نیستند. استفاده از رمزنگاری  در این سیستم نیز در افزایش امنیت آن تاثیر بسزایی دارد. تمام اطلاعات موجود در این شبکه رمزنگاری شده هستند و ماهیت واقعی آن ها به صورت کاملا پنهان است.

• غیرمتمرکز بودن
  از دیگر ویژگی های بلاک چین غیر متمرکز بودن آن است. این بستر هیچ مرجعی برای کنترل ندارد و گروهی متشکل از رایانه ها آن را مدیریت می کنند.

• برخورداری از مکانیسم اجماع
  هر بلاکچین متشکل از الگوریتم اجماع می باشد. منظور از الگوریتم اجماع نوعی پروسه تصمیم گیری برای مجموعه ای از نودهای فعال در شبکه است. الگوریتم های اجماع متفاوتی وجود دارند که از میان آن ها میتوان به اثبات کار و اثبات سهام اشاره کرد.

• سرعت در تسویه واریزها
  همانطور که میدانید در سیستم های سنتی سرعت نقل و انتقالات پایین است اما این موضوع درمورد این سیستم صدق نمیکند. بلاک چین نسبت به سیستم های سنتی در تسویه واریزها بسیار سریع عمل میکند به ویژه زمانی که صحبت از واریزهای برون مرزی کارگران خارج از کشور برای خانواده هایشان باشد.

 بلاک چین چگونه کار می‌کند؟

بلاک چین دارای سه مفهوم اساسی است که شامل بلاک‌ها Blocks))، گره ها (Nodes) و ماینرها (Miners) می شود. بلاک ها در واقع بسته‌های اطلاعات در این شبکه هستند. هر شبکه متشکل از تعداد زیادی از این بلاک ها است. هر بلاک نیز به نوبه خود دارای سه بخش اصلی است. این بخش ها عبارتند از:

• داده Data: داده همان اطلاعات بلاک است که شامل تراکنش‌های انجام شده در آن می شود.
• نانس Nonce: نانس مجموعه ای از اعداد ۳۲-بیتی می باشد که در زمان به وجود آمدن بلاک به شکل تصادفی ایجاد می گردند. در ادامه نیز به عنوان هدر هش در بلاک استفاده می شود.
• هش Hash: هش ها در واقع اعداد ۲۵۶-بیتی هستند که مکان قرارگیری آن ها در کنار نانس است. هش با تعداد زیادی صفر آغاز می گردد.

ماینرها نیز بلاک‌ های شبکه را در فرایندی به نام ماینینگ ایجاد می کنند. در این شبکه هر بلاک دارای هش و نانس مختص به خود است. از آن گذشته هش مربوط به بلاک قبلی نیز در بلاک جدید ذخیره می شود. این موضوع باعث می شود که پروسه استخراج کار ساده ای نباشد.

شبکه بلاکچین یک دفتر کل توزیع شده محسوب می شود که به وسیله گره های به هم وصل شده در شبکه محفاظت خواهد شد. با وجود این گره ها است که عملکرد شبکه امکانپذیر می شود.

سخن آخر

در این مطلب شما عزیزان را با فناوری بلاک چین چیست و مسائل پیرامون آن آشنا کردیم. دانستیم که ماهیت این سیستم کاملا غیرمتمرکز است و امنیت بیشتری را نسبت به سایر سیستم ها فراهم میکند. جالب است بدانید هر چقدر نودهای بیشتری در این شبکه شرکت کنند امنیت نیز افزایش پیدا میکند و دیگر نیازی به نگرانی در زمان استفاده از آن نیست. این شبکه پتانسیل های بسیاری دارد و می تواند در دنیای واقعی کاربردهای گسترده ای داشته باشد.